‘’ Ihlamurları bıraktım. Gökyüzü yapraklarını. Bir kenti gölge masalına çeviren atkestanelerini. Alnımda üç sıra kirpik yarası, üç perçem mührü. Ağzım soğumuş arzu. Caddeleri bir dua gibi okuyan kalabalığı… Geceyi özgürlüğe çeviren tutku bıraktım. Bir çocuğun tırnaklarında kurumuş kan, kendimi sevdiğimi suç. Kırmızı odalar bitti. Dağılmış sözler. Kim yalnızlığı yürürse beni yürürdü. Büyüdüğüm yılları bıraktım.

Ey sabah sevinçleri, akşam kederleri… Ey yaseminlerin sessiz görkemi. Unutmaktan koruyun beni. Yaşama bilginize sığındım.’’ -ş.e.-