bu aralar haşır neşir olduklarım

Senfoni

‘’Ufak şeylerden zevk alabilmek

Lüks yerine zerafet aramak

Saygı istemek yerine değerli olmak

Zengin olmak yerine kimseye muhtaç olmamak

Sıkı çalışmak, sessizce düşünmek ve dürüst konuşmak.

Yıldızları, kuşları, bebekleri ve bilgeleri açık kalple dinlemek .

İşte benim senfonim.’’-w.e.channig-

Bu aralar haşır neşir olduklarım,belki de zamanın yok saydıklarını ve sayamadıklarını içselleştiriyor. Ezel ve ebed yer değiştirir parmak uçlarımızda. Zamanın aydınlanan gölgesi yeni güneşler doğurur. Yeşilin tüm tonları yeni desenler oluşturur. Renkler yarışır birbiriyle. Sesimiz de yenilenir, eskiyenlerin karşısında. Sayfaların her bir cümlesi dile gelir.

Uzun bir sürede bitireceğimi düşündüğüm kitabım beni yanılttı ve erkenden sonunu sundu bana. Ertelemede haklıymışım belki ‘tutunamayanlar’ı . Okumak için şu andaki bakış açısına sahip olmayı bekledim demek ki bunca zamandır. İyi ki de bekledim diyorum şimdi.

Farklı bakış açılarını görmek için dergi ve denemeleri didiklemek de belirli bir ‘farkındalık’ kazandırıyor. Sadece belirli bir yönden akan bir nehir gibi değil sayısız kolu olan bir nehir gibi karışmak hayata…

‘’Mutasevver ve mülayim bütün muadeletlerin müphemiyeti.

Bu sakim heyulayı fıtretle kaydediyor.

Deniz cisimlerinin mütemadi in’ikası içinde

Zulmet, bana artık zannedildiği kadar müstakim görünmüyor.’’-s.647-

‘’ Büyümek, yalnız tutunanlara gerekli.İkinci gelişinde çırılçıplak dolaşacak. Kelimenin bütün manasıyla çırılçıplak.-s.122-

‘’…

Dokuz yüz otuz altı. Tarih düşüldü. Niçin? Doğumu önemlidir- yani kendisi için- . Buruşuk yüzler, bezler arasında bir canlı. Baş parmağını emdi ( yıkanmamış ve kanlı ). Cahildi ne bilsindi libidonun adını. Duymuştu belki aşkın kokusunu, tadını. Sonradan uzun olan yumuk parmaklarında , yıkandı çinko tasın sıcak ırmaklarında. –s.115-