Yası tutulan zamanların mürekkebi damlıyor yalandan vurgun
yedirilen çoğullara..
Bir acı kendini yeniliyor hırçın bir kuşun kanadında ..
Ve işte gizemin bozulduğu, perdelerin paramparça edildiği
meçhul vaktin serzenişleri sararken ruhları bir bir.. İşte şimdi bir çocuk
kanıyor ..
Öğrenmeye çalıştığım
dilde adını yazdıkça harflerim daha da eğreti duruyor .. Harflerim sinsice
gülümsüyorlar ve yazım daha da anlaşılmaz hale geliyor ..
Adının geçtiği her sayfa, her yazı gül kokar diyordu oysa
yeni doğan çocuklar .. Doğdukça kaybolan, kayboldukça dirilen..
Kelimelerin boğumlandığı sayfalar tıkanır, geceye
çözümsüzlük zinciri kurarlar ..
Susarlar ‘sen ‘diye,
sustukça sen’leşen bir ruhun akıbetine doğru ‘ yok olurlar ‘…