''Bahis Aşk olunca
harladı dimağ…
Gönül, örtbas ededursun elzem yaralarını,
Melekler bin pare,
Dil ruba teranesinde bir nağmede,
Şehnaza niyaz halinde...
Hasbelkader değil bu kavruluş,
Kıyası yok hiçbir âlemde,
Köhne yığıntılarla bulanan ruh,
Azat vaktinde.
Can çürürken bedende,
Bıraktı zar zor zapt ettiği gözyaşlarını,
Yağdılar yâr üzerine palas pandıras süratle.
Olup olacağı buydu işte…
Sersefilce esti bir Saba
Arz-ı Cemali yasaklı bir Malihulya…
Evvelallah !
Aşk-ı Şeyda uğruna yanmayı da biliriz,
Âlem-i Ekberde taş olup susmayı da…''-g.a.-