Kalem tutan eller
soğuk havaya direnir. Harfler bir araya gelmek için bekler kapalı kapılarda.
Açılmayan çekmecelerde bir avuç cam kırıkları bekler. Belirli çizgilerden
günebakan suskunluklar eklenir perdesi solmuş odalarda. Gitarın teli, mumun
ışığı aşiyandır görülenlere. Söylemi ile duruşu farklılıklar geçididir
yüreklerin gizlenmiş durakları. Yapısında umudu barındırır eller. Bir fincan
keyifte sesler bütünleşir. Portakal
ağacının altındaki toprağa umutla bakıyor şimdi hüznün gözleri. Karanfil kokulu
sohbetleri anımsayanlar bilindik duyuşları getirir. Turuncu topraklarda bir düş
gezgini, çocukların hayalinde göz kırpar. Sabahı bekleyenler bir tutam saç ile merhaba der
koyu renkli dalgalara. Lacivert taşıdığı anlam ile gelir. Ağaçlara dokunmak ister
bakışlar. Nefeslerde birikir hayaller. Her nefes, kalemlerin yazmaya başladığı yerlere konuk
olur. Eskimeyen yalnızca melodilerdir günün bilindik saniyelerinde. Yazdıkça
silinen mürekkep eşlik ediyor koyulaşan ahenkli kanayışlara…
21 Ocak 2016 Perşembe
17 Ocak 2016 Pazar
15 Ocak 2016 Cuma
14 Ocak 2016 Perşembe
güncecimlerden
Hayat kimi zaman yağmura karşı yürüyerek çığlık çığlığa
söylediğimiz şarkılardan ibaretti belki de.. Kimi zaman da soğuktan üşüyen
ellerimizi başarmanın verdiği emsalsiz his ile birleştirmek yeniden
güçlenmekti… Sınavlara çalışırken soruları yakalayabilmek nokta atışı
yapabilmekti, belki de sınavı beklerken koridorda bildiğin tüm bilgileri
paylaşmanın verdiği mutluluktu (:
Paylaştıkça çoğalıyorduk ruhumuz canlanıyorken içimizdeki
tarifsiz düşünceleri kendimize özgü söylemlerimizle alt ediyorduk. Yağmura ve
üşüyen her şeye inat sararmış yaprakların içinde bir kamelyada yer bulup
kendimize bizi bizden alan her şeyi paylaşıyorduk doğa ile kendimiz ile..
Saçlardaki bir tutam mavinin anlamı hafife alınamayacak
kadar kendine özgüdür. Bir tutam renk çemberidir görünenin ötesindeki
görünmeyen…
Miniciğim, masum duruşuyla beni bana getiren bulutumsum
ismindeki renk cümbüşü gibi ‘ebru’lar yayılıyor duvarlara bu defa. Hüzün seni
yeniden var etse de gülümsemektir bizi asıl var eden (: Bileğindeki kuş
silüetleri yüreğinden yansıyor yüzüme ve
bizi ulaştıracaktır gitmek istediğimiz yerlere.
Finaller… Bitip tükenmeyen heyecanla bulduğumuz notları paylaşımlar, sınıfta yakaladığımız detaylar-ben bilicem , hayır bu defa kesin bu çıkıcak bak demiştim ama ben dimi hoca sınıfta bağıra bağıra söyledi hadi ama pffffffffffff- tükettiğimiz fincan
dolusu kahveler ve bitterler ve bizi yalnız bırakmayan soğuk hava ve sıra
beklerken ki kahkahalarımız… İyi de var olabilmek umuduyla her daim… Umuda
gülümseyerek biraz da bulutumsu (:
5 Ocak 2016 Salı
2 Ocak 2016 Cumartesi
Kitaplarım geldiiii :)
Uzun zamandır okumayı düşündüğüm değerli blogger Makbule Abalı 'nın kitabının elimde olması ayrı bir mutluluk. Yazdıkları ile beni birçok konuda
aydınlatması en önemlisi de huzur veriyor olması seçtiği görseller ve dizeler
ile..… Çok teşekkür ederim varlığınız için.. Bir gün görüşebileceğimizi umut
ediyorum kitabınızda altını çizdiğim yerleri değerlendirebilmek ayrı bir zevk
olacak benim için buna inanıyorum J
Diğer kitap değerli blogger Mert Ofluoğlu 'nun blogunu takip ederken
eğlenceli kareler ile ah ben de oralarda olmalıyım dedirten paylaşımları var Mert’
in. Kitabın günlerimi renklendirecek
buna inanıyorum J
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)