4 Ekim 2013 Cuma




'' Fakat, şarkı söylemek, gülmek, dalmak hülyaya,
Yapayalnız, ama hür, seyahat etmek aya,
Gören gözü, çınlayan sesi olmak ve canı
İsteyince şapkayı ters giymek, karışanı
Olmamak. Bir hiç için ya kılıcına veya
Kalemine sarılmak ve ancak duya duya
Yazmak, sonra da gayet tevazula kendine:
Çocuğum! Demek, bütün bunları hoş gör yine,
Hoş gör bu çiçekleri, hattâ bu kuru dalı,
Bunlar yabanın değil kendi bahçenin malı!
Varsın küçücük olsun fütuhatın, fakat bil,
Onu fetheden sensin, yoksa başkası değil ''
Cyrano de Bergerac, Edmond Rostand

3 yorum:

  1. Bu hayatta yapabildiğimiz kadarını oluşturuyorduk. Öyle bir limitimiz yoktu. Bazen gökyüzünü hissetmek bile bizi farklı kılıyordu...

    YanıtlaSil
  2. Hoşgeldin Serkan.
    Seni aramızda tekrardan görmek çok güzel,sevindim çok:)

    YanıtlaSil

.

Ad

E-posta *

Mesaj *