5 Mart 2015 Perşembe

.....


Yırtıcı kuşlar amansızca yol alır şehrin sözsüz tümseklerinde. Varlığın ince yol ayrımları geceye aralanır. Hiçbir söz tanımlayamaz anlamsız çağrışımları. Sükunet, yarım kalan cümlelerin kendini toparlayamadığı yerdedir. Mekanikleşmiş bedenler incinmiş, kekik kokulu gecelerime uzaktır. Bilinmeyen bir şehrin sisli caddeleri yoklukları acıtıyor şimdi. Buzlanmış yolların gökyüzüne eğimidir geride bıraktığım belirsizlikler. Sis dağılıyor, yüzler daha belirgin. Karaya vurmuş yüzler… Dünya denen  yıkıntının sığınaklarındayız.

4 yorum:

  1. "Dünya denen yıkıntının sığınaklarında olmak..." "Sis dağılıp yüzler daha belirgin olunca" yüzlerde okunan acı mı, korku mu, yoksa düş kırıklığı mıdır?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yüzlerde okunan acı, korku ve düş kırıklığıdır şimdi..

      Sil
  2. karaya vuran o yüzleri deniz mavisinde sanmıştık şimdi öyle belirsiz ki bıraktıkları.

    YanıtlaSil
  3. Ruhumu alıp götürüyor Elsa, cümlelerinde sakladığın şaheserlik...

    YanıtlaSil

.

Ad

E-posta *

Mesaj *