iz..

Uzaktan gelen birkaç valiz dolusu eşyanın anımsattıklarıdır yaşanmışlıkların izleri. Birkaç not defteri üzerine belirli belirsiz yazılmış cümleler.. Kurumuş çiçekler ve perdesi hiç açılmayan bir oda. Güneşe hasret yüzler kadar onlar da içinde saklıyordu tüm birikenleri. Tarihin dile gelemeyen söylemleri kadar geceye aşinadır geride kalanların deyişleri. Yalınlığa göz kırpanlar güne merhaba diyenlerin geride bıraktığı geceden seslenir. Seslenişler her geçen gün artar ve biraz daha sesini azaltır. Azaldıkça sesler, gölgeler büyür ve tüm dünyayı kaplar. Dünya bir gölgeden ibaret hale gelir. Günün geceye içinden söyledikleridir kalemime yansıyanlar. Bilinmeyen bir dizenin anlamsız kelimelerinde yer bulur kendine. Alaca karanlıkta yürüyenler eşsiz sesleriyle seslenirler tüm insanlığa. Bir bekleyişin yitirilemeyen son duruşunda alenileşir gözlere gelip konuk olanlar..