‘’ tekil hayatlar da bir gün devrim yapar ya..’’
Can alıcı kelimeler ve bıraktığı
yankılarla oluşan siluetler. Sadece bir hayal ile avunanların gözlerindeki
perde eskiyor. O kadar uzak ki şimdi masa başı uğraşıları. Zamana göre
planlanan yitirilmiş bir kaide gibi. Ardında sadece bir imzayı bırakır. Sıcak
bir günde gördüğü çiçeklere heyecanla koşan çocukların, aniden yere düşerken
yaşadığı şaşkınlıkta hissedilir günün en belirsiz saatleri.
Uzak bir şehrin özlemi çekermiş
insanları. Göz kapakları ağırlaşan bir gezginin uykuya direnmesi gibi ille de
yürümek ister ayaklar. Her adımdaki uyanışlar ebruli bir renge dönüşür. Gece
ayaklanır, gizemli bir yol alışa doğru ilerler. Toprağın her zerresi yeni
kanayışlara aşinadır. Bir yanardağdaki lavlar gibi ya da bir şelalenin en hızlı
aktığı yerdedir kanayışların rengi. Bilinen tüm küçük hayatlar belki de bugün
ilk kez yendiler. En uzun susuşlar geceden
ödünç alır sesleri. Kanmak yara bere içinde. Kulakları sağır eden bir uğultu
başlar bir ormanın en ıssız yerinde hissedilene eş. . Kurutulmak için
biriktirilmiş çiçekler alınan notlarla iç içedir. Her yıla bir çiçek ismini
adamak gibi.. Her yıla bir çiçek ismi.. Eskimeye ve unutulmaya inat..
Bak bi ateş böçüğüdaha uçru/karanlıktan korkmuyorum/şu kandil bu gece bak daha büyük
YanıtlaSilher yıla bir çiçek ismini adamak.. çook sevdim :))
YanıtlaSilAynen mavi bende bayildim ,kurtulmak icin biriktirilmis cicekler hemde.. Umut her zaman var ne garip … Ellerine saglik elsa :)
YanıtlaSil