6 Ağustos 2015 Perşembe

geceden ödünç alınan..

‘’ tekil hayatlar da bir gün devrim yapar ya..’’

Can alıcı kelimeler ve bıraktığı yankılarla oluşan siluetler. Sadece bir hayal ile avunanların gözlerindeki perde eskiyor. O kadar uzak ki şimdi masa başı uğraşıları. Zamana göre planlanan yitirilmiş bir kaide gibi. Ardında sadece bir imzayı bırakır. Sıcak bir günde gördüğü çiçeklere heyecanla koşan çocukların, aniden yere düşerken yaşadığı şaşkınlıkta hissedilir günün en belirsiz saatleri.

Uzak bir şehrin özlemi çekermiş insanları. Göz kapakları ağırlaşan bir gezginin uykuya direnmesi gibi ille de yürümek ister ayaklar. Her adımdaki uyanışlar ebruli bir renge dönüşür. Gece ayaklanır, gizemli bir yol alışa doğru ilerler. Toprağın her zerresi yeni kanayışlara aşinadır. Bir yanardağdaki lavlar gibi ya da bir şelalenin en hızlı aktığı yerdedir kanayışların rengi. Bilinen tüm küçük hayatlar belki de bugün ilk kez yendiler.  En uzun susuşlar geceden ödünç alır sesleri. Kanmak yara bere içinde. Kulakları sağır eden bir uğultu başlar bir ormanın en ıssız yerinde hissedilene eş. . Kurutulmak için biriktirilmiş çiçekler alınan notlarla iç içedir. Her yıla bir çiçek ismini adamak gibi.. Her yıla bir çiçek ismi.. Eskimeye ve unutulmaya inat..

3 yorum:

  1. Bak bi ateş böçüğüdaha uçru/karanlıktan korkmuyorum/şu kandil bu gece bak daha büyük

    YanıtlaSil
  2. her yıla bir çiçek ismini adamak.. çook sevdim :))

    YanıtlaSil
  3. Aynen mavi bende bayildim ,kurtulmak icin biriktirilmis cicekler hemde.. Umut her zaman var ne garip … Ellerine saglik elsa :)

    YanıtlaSil

.

Ad

E-posta *

Mesaj *