siyah beyaz

Ağırlaşan kalpler son düetini yapar yazgısı yapboza dönen gecelerde. Kimlikler değişim gösterir süresi yer altına hapsedilmiş görünümlerin. Dar geçitler görülmeyenlere eşlik eder. Bir pencere kenarında duyumsanıyor şimdi izbe sokaklar. Yok edilmiş bir duruştur çantalarda gizlenen.  Duraklarda biriktirilen , yağmur damlarlıdır. Duvarlar sumayı hatırlatıyor. Bıraktığım her renk günler sonra dönüşümünü tamamlayıp  geliyor ellerini çırparak. Ses kulakları kabartıyor. Biraz da umutlarımı getiriyor beklenmedik zamanlarda. Giden gece miydi yok içsel sancılar mı?  Bırakıyorum onları da..  Mümkün olmayan zamanların rutubeti aşındırır duvarlarımı yine de peşimi bırakmaz. Elleri iki yanına düşer eriyen hayallerin. Gün geçtikçe eriyen bedenler soluksuzluğumu anımsatır…