''Yıldızlar, büyülü ülke, adımı unutturan
Bir kaya, bir ot, bir akarsu
Hangi yaz şarkıcılarının ürpertili korosu
Ki bütün ölüleri sığa çıkaran
Ve kenti bir ölüm derinliğine salan
Yani bir gül solarken bir gülün açma korkusu.
Şiirler yazdım, kitaplar okudum
Elime bir bardak aldım, onu yeniden oydum
Derinlerde kaldım böyle bir zaman
Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan
Ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları
Söylesin benimle biraz bir kere gelmiş bulundum.''-e.c.-
Derinlerde kaldım böyle bir zaman
YanıtlaSilKim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan
hiç kimse :(
Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış ki mutluluktan...yerini bulamıyorum, hiç bir yere ait olamıyorum
YanıtlaSilYani bir gül solarken bir gülün açma korkusu.
YanıtlaSilDeğişim... dönüşüm... Derinlerde kalarak izlemek.
Ya çay kahve de mis... :)
YanıtlaSil