perde

Buzlara yenik düşer var edişlerimin gölgesindekiler. Buzlar eridikçe zaman kafeslenir. Perde değişim günleridir. Sahnedeki figüranlar avuçlarındaki izleri merdivenlere gizler. Perdeler renk değiştirir günün saatlerine göre. Kokuları, duruşları, bakışları, duruşları, sesleri içinde taşıyorlar. Satır aralarında bir ses belirir yok olmaya yüz tutan yol ayrımlarında. Ses aksini duyamaz. Saklar kendini gecede. Kesintisiz hikayeler zamanların ikircikli düşüşlerini çağıran iklimlerde yer bulur kendine.  Heyhat! Gece yine unutuluşları getirir oysa. Ne diyordu küllerin arasındaki sayfalar neleri çağırıyordu? Kül olan sayfalar ömürlere tanıklık eder. Ömürler geçen zamanı yakalamaya çalışırken… Bir kapı açılışı bir pencere kapanışı soyutluyor kendini esintilerden…