gül

“Oysa yürüyüp gitmemiz lazım…”

Birhan Keskin

geride kalan sadece bir güldü.. bir yıl oldu gidişinin ardından dün gibi derler hani...  bugün sanki ilk dersteki gibi saygı ile hoşgörü ile yanımızda hissettik seni ... kelimeler anlatamazdı olan biteni.. sesini bir yıl aradan sonra duymak yaşıyormuş gibi sanki bir adım ötemizdeki gibi... hıçkırıklara boğulurken sesin sakinliği güç veriyordu.. gülümserken hıçkırıklara boğulmak.. hiç gitmemişsin gibi.. gözlerimizin kızarıklığında düşen her damla yaş yeniliyordu belki bizi.. acıya dayanma gücü , sabır ve kabulleniş...öğretmeye çalıştığın her kelime zihnimize kazınırken en çok adaleti ve saygıyı vurguluyordun.. güne düşen izler ve geriye kalan sadece bir gül...

                                                                        ............