29 Kasım 2013 Cuma

Gece'ye..


Yası tutulan zamanların mürekkebi damlıyor yalandan vurgun yedirilen çoğullara..
Bir acı kendini yeniliyor hırçın bir kuşun kanadında ..
Ve işte gizemin bozulduğu, perdelerin paramparça edildiği meçhul vaktin serzenişleri sararken ruhları bir bir.. İşte şimdi bir çocuk kanıyor ..
  Öğrenmeye çalıştığım dilde adını yazdıkça harflerim daha da eğreti duruyor .. Harflerim sinsice gülümsüyorlar ve yazım daha da anlaşılmaz hale geliyor ..
Adının geçtiği her sayfa, her yazı gül kokar diyordu oysa yeni doğan çocuklar .. Doğdukça kaybolan, kayboldukça dirilen..
Kelimelerin boğumlandığı sayfalar tıkanır, geceye çözümsüzlük zinciri kurarlar ..

Susarlar  ‘sen ‘diye, sustukça sen’leşen bir ruhun akıbetine doğru ‘ yok olurlar ‘…

5 yorum:

  1. yağmur hakkında bütün bildiklerimi arıyorum, bulamıyorum

    duvarlarda kör musluklar…

    YanıtlaSil
  2. işte tam da böyle başlar serüvenlerimiz..

    YanıtlaSil
  3. kelimelerin boğumlanmasıyla nefessiz kalmaya başlayan insan, senli manzaralı bir uçurumdan gökyüzünü izlerken anlamsızlaştıklarını fark ediyorlardı. Onları sadece sen anlardın. Bunu bilen kelimeler de senli manzaralı uçurumdan sana doğru koşmaya başladı... sen'leşen bir ruha doğru yok oldular...

    YanıtlaSil
  4. ya ben anlamıyorum kı sız hangı dunyadasınız baharcım da sen de benı benden alıyorsunuz..nasıl anlamlı her okudugunda farklı bır bakıs ıcerıyor..pesss :)

    YanıtlaSil
  5. Bir çocuk kanamasın :(... Evet bu cümleye takılı kaldım. Öperim seni.

    YanıtlaSil

.

Ad

E-posta *

Mesaj *