Sımsıcak kahveler eşliğinde bir araya geldiğimiz şiir
yürekli dostlarımla yaptığımız en iyi şeylerden biridir beraber birkaç dize
yazmak.. Bir dize o yazar bir dize ben yazarım teşekkürler yoldaşlarım..
maviye iz süren ve benden yansıyanlar...
Gecenin gölgesinde yürüyorum
Sabahtan kalma hüzünleri toplayan çocukların sesini duyarım
inceden..
Bir yanda yaşamın beyazı öte yanda ölümün hıçkırıklarına
abanırım.
Geçmişin tüm kalemlerini kırıp attım.
Geleceğin keşfedilmemiş kadifemsi yüzünden yeni gözler
alırım…
Rec ve Ben’ den yansıyan dizeler..
Leonardo’ nun Fotoğrafı
Kahverengi parıltıları susturmaya çalışırken beliren
karanlıktır Tanrı.
Kırılmış tırnakları yiyen bir kız çocuğuna dönüşür en dipsiz
zamanlarda.
Göklerdeki babamız lekesiyle belirir tırnak yiyen
oğlanlardan ve pembeleşir asası kayıp oratoryolar.
İçi daralan esmer yüze içimden haykırırım antik bir kentin
tozlu odalarından.
Günün rengi hakidir yine.
Doğaya uyum sağlarken içindeki kırıklıkları onaramazsın.
Putlaşır nevresimler adı konulmaz bunaltıcı esmerliğin, korkma
tenine bulaşan barış heykelini kimse yıkamaz.
Kapatılan kahve fincanlarına gömdüm yok edilen tüm barış
heykellerini.
Yitirilmiş haritalar her geçen gün sonsuzluğa doğru
itiliyordu.
Örtülüyordu turkuaz emellerine göğe doğru adım atıyordu
boşluğun diğer adı kara bir delik oluyordu.
ah ne kıymetli ve özel anlardır onlar..
YanıtlaSiliyi ki varsın canım...
iyi ki varsın mavim:)
SilElsa sen hep mısralara ışığını dök ve ben her defasında yeni bir hediye almış gibi sevineyim olur mu...
YanıtlaSilne kadar da içtensin..
Silçok teşekkür ederim :)
yaa maşallah size çok bi seviyorum ikinizideeee
YanıtlaSilbiz de seni çok seviyoruz çikolataaaa:)
Silohhh ne güzel yazın böyle güzel mısralar.... yalnız Leonardo’ nun Fotoğrafı'na hayran kaldım...
YanıtlaSilbeğenmene sevindim Serkan:)
Sil