Durduğum yükseklikten sarp gölgeler halinde aşağı inen
dondurucu şehir, en altta, ayın altında uyuyor.
Bilincin hangi umutsuzluğudur, var olmanın, kendime tutsaklığımın hangi sıkıntısıdır beni dört bir yandan istila edip dışarı taşmayan, varlığımı yumuşaklık, korku, acı ve perişanlıkla baştan kuran.
Saçma bir hüzünde bu ne anlatılmaz, ne biçim bir aşırılık; her şeyden yetim kalmış ne yakıcı ve metafiziksel olarak ne kadar da bana ait bir acı...
Bilincin hangi umutsuzluğudur, var olmanın, kendime tutsaklığımın hangi sıkıntısıdır beni dört bir yandan istila edip dışarı taşmayan, varlığımı yumuşaklık, korku, acı ve perişanlıkla baştan kuran.
Saçma bir hüzünde bu ne anlatılmaz, ne biçim bir aşırılık; her şeyden yetim kalmış ne yakıcı ve metafiziksel olarak ne kadar da bana ait bir acı...
Fernando Pessoa / Huzusuzluğun Kitabı ( HK 479 syf: 556)
Ne güzel bir anlatım dili; Ustalıkla kelimeler harmanlanmış,düşündürüyor, duygulandırıyor...
YanıtlaSilKitabı okumak geldi birden içimden...
bu kitabını okudum bir çok şeyi aşmış pessoa canım canımmm :)
YanıtlaSilvar olmanın her duygusunu tüm iliklerinde hissetmiş..
Kuşların ülkesi niçin mavi ki elsa?
YanıtlaSil