9 Ekim 2015 Cuma

melodi

Hangi cümleyi sıksan boğazında aynı kelime takılı kalır. Gülün rengi mora çalar serbest dolaşımlarda. Zamanlamaların didaktikliği lirik bir ezgiye doğru yol alır. Yok sayılımların ebediyeti başlar tozdan arındırılmış kapılarda. Yazmak yarenlik eder günün bilindik saatlerine. Düşe kalka bir yürüyüştür bu. Kimi zaman çiçek kokularının eşlik ettiği kimi zaman yıldızların…  Pervasızca adımlıyor melodilerim. Soyut bir adanıştı beklide geceden kalma eklediklerim. Kaleme dokunmak ve kalemi hissedebilmek duraksamadan ilerleyebilmek. Hiçbir kelimeyi çıkarmadan ağaçlara seslenebilmek kuşlarla beraber..

1 yorum:

  1. "Ağaçlara seslenebilmek kuşlarla beraber"
    Ne güzel, ne içtendir günün sessizliğinde...

    YanıtlaSil

.

Ad

E-posta *

Mesaj *