Ömer Hayyam ' dan..

‘’Bu dünyadan başka bir dünya yok, arama;

Senden benden başka düşünen yok, arama!

Vazgeç ötelerden, yorma kendini:

O var sandığın şey yok mu, o yok arama!

Şu serviyle süsen neden dillere destan?

Neden hep onlara benzetilir hür insan?

Birinin on dili var, boşboğazlık etmez,

Ötekinin yüz eli var el açmaz, ondan!

Benim halimden haber sorarsan,

Bir çift sözüm var sana, yürekten:

Sevginle gireceğim toprağa,

Sevginle çıkacağım topraktan.

Şu dünyada üç beş günlük ömrün var,

Nedir bu dükkanlar, bu konaklar?

Ev mi dayanır, bu sel yatağına?

Bu rüzgarlı yerde mum mu yanar?

Dün geldi: Nedir aradığın? dedi bana:

Bensem, ne bakarsın o yana bu yana?

Kendine gel de düşün, içine iyi bak:

Ben senim, sen ben; aranıp durma boşuna!

Sabah doldu göklere mavi mavi;

Doldur, ışık döker gibi, kaseyi!

Acı olmasına acıdır şarap:

Ama gerçek acıdır demezler mi? ‘’

….

‘’Dünya yıldıramazsın beni ne yapsan;  

Ölümden de korkmam, er geç ölür insan.  

Ölmemek elimizde değil ki bizim:  

İyi yaşamamak beni korkutan. 

Yerin üstüne baktım, uykuya dalmışlar;  

Altına baktım, çürüyüp toprak olmuşlar.  

Yokluk ovasında başka ne var ki zaten:  

Daha gelmemişler var, gelip gitmişler var. 

Bilge, yüce varlığın seyrine dalar;  

Gafil ise onda dostluk düşmanlık arar.  

Deniz, deniz olduğu için dalgalanır,  

Çöpe sor, hep onun içindir dalgalar. 

Ben kendimden geçtikçe kendime gelirim;  

Yücelere çıkar, alçalmayı bilirim…’’  

 şarkı..