15 Ocak 2017 Pazar

sabah seyri

Açılır kapılar geceye, süzülür kederler kahve telvelerinden.. Tutulur soluklar güz mevsiminde, kumaştaki karelerin her birine kıpırdanışlarını sunar  buz tutan nefesler.. açılır kalplerde büyüyen izler.. Buruşan kaderler miydi yoksa kesişen düzenbaz yoklayışlar mı? Acıya ramak kala yere çöküyor bütün güvercinler.. Bir annenin yakarışı dilleri lal eder, kulakları sağır… Oysa maviydi gökyüzü, güvercinler kanat çırpmak için yarışırdı birbiriyle.

 Kağıtların sarardığı bir günde ayyuka çıkan laleler ellerimden tutar. İz düşümdeki eğriler yoğunlaşır, kendini sabaha hazırlar valizler. Bir çantanın gizli bölmesinde saklıdır değişmekten ürken güvercinler. Anneme okuduğum yazıda aynı satırlarda gülümsedik ve gözlerimiz doldu.. Bir film karesinde gözlerime konuk olan gök kuşağı.. Dakikaların yeryüzüne yansıması dakik  kılıyor monotonlaşan çizgileri. Kendine has duruşuyla misafir kabul ediyor kelebekler. Yoldan çeviriyor tüm sakladıklarını..

4 yorum:

  1. Hayata renk katan güzellikleri dile getirmişsin hep sevgili Elsa; Güvercinler, gök kuşağı, kelebekler, mavilikler... Nasıl oldun diye soracaktım, anladım ki iyileşme yolundasın.Lütfen kendine dikkat et.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim merak ettiğiniz için, gayet iyiyim cuma günü karneleri veriyoruz sevgili öğrencilerimize böylelikle bir dönemi bitirmiş olduk :)
      Sevgiler..

      Sil
  2. Yine cümlelerin yüreğe dokunması Elsa...
    Aynen yarın karnelerle bir döneme daha veda ediyoruz... :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Serkan.
      Evett bir dönemi kapatmış bulunuyoruz :))

      Sil

.

Ad

E-posta *

Mesaj *